Isn't it a nice poem!?
संस्मरणका कुनै डायरीहरुमा
तिम्रो नाम लेखिएको छैन
ईतिहासका कुनै पनि आवाजहरुमा
तिमीलाई संवोधन गरिएको छैन
यसकारण कि त्यसवेला
तिम्रो नामै थिएन
उभिएको शरिर तिम्रो थियो
तर छाँया तिम्रो थिएन
तिमी आफै आफ्नो नाम सोधीरहेका थियौ
अन्धकार उस्तै
अँध्यारोमा खोज्नुपर्ने
त्यो पनि नाम विडम्वना उस्तै
खोज्यौ तिमीले ४० का दशक भिर
खोज्यौ १९ औँ दिनसम्म लगातार
आँशु बग्ने आँखावाट रगत बग्यो
रगत बग्ने घाउवाट पानी पनि बगेकै हो
खोज्यौ आफ्नो नाम दशौँ वर्ष जंगलँअँध्यारोमा पनि
आफ्नो नाम खोज्दा खोज्दै आफै हराएको पनि हो
निधारमा सारा वेनाम धर्काहरु कोरेर
जंगलपछिको शहर
र
अनाम शहरमा बेनाम जिन्दगी पनि वाँचेकै हो
हो त्यतिखेरसम्म तिमीलाई
नामको उत्कर्ष तिर्खा लागीसकेको थियो
त्यो प्यास
खोजीको त्यो लामो यात्रा अनि तृप्तता
अहिले तिम्रो हात स्वतस्फूर्त चलायमान छ
यसकारण कि तिमीले हातमा
कलम हासिल गरेका छौ
लेख्नका लागि तिमीसँग
समयका पन्नाहरु छन्
जुन नाम तिमी खोजीरहेका थियौ
त्यही नाम अव तिमी आफै लेख्न सक्छौ
नाम लेख्ने त्यहि धर्कावाट तिमी
देशको 'नयाँ' मानचित्र कोर्न सक्छौ।
