यो धागोको नाम त "विश्व निकेतन ले जन्माएका कबिहरु" पो हुनुपर्ने। सबै एक सए एक छन बा!!
एस धागोमा निरन्तर रुपमा विभिन्न मिति, समय र "मूड" मा लेखिएका "चना-तरकारीज्यु" का टुक्रा कबिताहरुलाई समायोजन गर्ने कोशिश गरेकी छु। पहिलो चाहि स्कूलको बारेमा हुनेछ भने दोस्रो चाहि ट्रली-बसको बारे हुनेछ। सकभर सिलसिला मिलाउन खोजेकी छु, स्कूलमा भर्ना भएबाट सुरु र स्कूल छोड्दामा अन्त्ये गरेकी छु। यसरि कबिता पढ्दा पो मज्जा आउने रहेछ।
अनुमती नलीकन गरेकी र कसैगरी मैले वंहाको कबिता बिगरेकी भए म चना-तरकारीज्यु सङ्ग माफि चाहन्छु।
ट्रली-बसको चाहि वहांले सकाउनु भए पछि मात्र।
जिन्दगिमा पहिलो पल्ट इन्ट्रान्स एक्जाम दिइयो ।
एक्टिभ इङग्लिस भन्ने नामको किताब रैछ थाहा पाइयो ।।
उज्वल मेरो अगाडि बेन्चमा दिपक पछाडि थियो ।
आत्तियो एकछिन लेख्नै आएन तैपनि लेख्न थालियो ।।
पास भएछु नाम निस्क्यो भर्ना भएँ आठमा ।
सिकाउने दिपक फेल भयो उज्वल रह्यो साथमा ।।
५ वटा सेक्सन थिए कक्षा आठमा पढ्दा ।
घटी बन्यो ४ र ३ ९ र १० मा हुँदा ।।
८ मा हुँदा "सि" सेक्सनलाइ गर्थ्यम हामी हेला ।।
फेल भएका धेरै जसो "सि" मा पर्थै फेला ।।
"डि" र "इ" का नयाँ भर्ना जोशिएर पढ्ने ।
थरीथरीका नौला साथी कम्पिटिसन गर्ने ।।
आठ कक्षामा मेहनति म नौ मा भएँ खत्तम ।
"सि" सेक्सन "डि" सेक्सन भएन कहिल्यै उत्तम ।।
नयाँ भएनि हाम्रो सेक्सन फुर्तिलो नै थियो ।
मुल्याङ्कनमा यहि सेक्सन ज्ञानि भनि गनियो ।।
८ को पढाइ सिद्धियो ९ मा जाने भइयो ।
मिल्ने केहि साथिहरु फेल भइ ८ मै अड्कियो ।।
८ "डि" बाट पास हुने कता कता बाँडिए ।
८ "इ" बन्यो ९ "डि" "सि" का पनि मिस्सिए ।।
शुरुमा त भयो त्यहाँ कल्चरल शक ।
"सि" र "डि" का केटाहरु बोल्नै मान्ने धक ।।
बिस्तारै ९ "डि" सेक्सनले थाल्यो गति छाड्न ।
आलुभन्दा छिटो छिटो थाल्यो बानी बिग्रन ।।
अनुशासन के हो भनि हुन छाड्यो हेक्का ।
पढौ साथि भन्नेहरु थिए एक्का दुक्का ।।
पढ्ने साथि पढैया भो नपढ्ने चाहि हिरो ।
थरी थरीका पंङ्स ड्रेस गोजीमा पैसो जिरो ।।
फिलिम हुन्थ्यो एउटा मुख्य कुरा गर्ने बिषय ।
हिरो हिरोइन लभ स्टोरी कट्यो मज्जाले समय ।।
"को-एड" भन्नु मात्रै थियो हामेरुको ब्याचमा ।
बोलिचालि हुन्नथ्यो महिला पुरुष बीचमा ।।
बोका बाख्रि पाडा पाडी उपनाम थिए यस्तै ।
रमाइलोमा के के भन्थ्यम बाटोमा जिस्काउदै ।।
केटा केटी बोल्नै हुन्न सबले जिस्काइहाल्ने ।
केहिबेर कुरा गर्यो भने "लभर" भन्दिहाल्ने ।।
कोहि थिए "फलो" गर्दै घरसम्म जाने ।
जस्तै आँट गरे पनि बोल्न डराउने ।।
आफु भने बोलक्कड चुप लाग्नै नजान्ने ।
आरोप लाउथै साथीहरु इर्ष्या पनि गर्ने ।।
बदमास भने थियौ है हामी उरन्ठेउला अति ।
रमाइलोको लागि हो कि के हो गरियो केहि खति ।।
सिंगल फाइट गर्ने बागमति बगर ग्याङ फाइट गर्ने चोक ।
कमजोर भए भाग्नै पर्यो मौका परे ठोक ।।
लडाइ झगडा सामान्य भो तान्दै धतुरो भाङ ।
लुकाउनेले लुकाउँदा हुन कस्ता थिए ती दिन ।।
आँखा अस्पताल, महादेव मन्दिर पाटी र घाट चहार्यो ।
थापाथलि देखि पचलि सम्म हाम्रै राज थियो ।।
रङ्गशालाको फुटबल हाम्ले सित्तै हेर्न पाम्थ्यम् ।
भोक लागे फुटपाथको केरा लुट्दै खान्थ्यम् ।।
मङ्गले चतुरे आउथे खोज्न बोक्दै मोटो लट्ठी ।
भाग्दै लुक्दै गयो घर भन्यो स्कुल छुट्टी ।।
ल्याब स्कुलसित हाम्रो झगडा पुरानै कुरो हो रे ।
हार्न हुन्न जसरि पनि जित्नै पर्ने भो रे ।।
फुटबल भलिबल जे सुकै होस बिरेन्द्र शिल्ड खेल ।
ल्याब सित भिड्दा खेरी हुन्छ तेसै झेल ।।
यसपालि त जसरी पनि जित्नै पर्छ साथि ।
परि आए भिड्ने बरु नहार्ने है साथि ।।
हुनु थियो आखिर झगडा भयो त्यस्तै त्यस्तै ।
बसमा ढुंगा मुढा अनि बिजोग कठैबरी ।।
आ'का थिए ल्याबका गुण्डा लड्न फेरी भोलि ।
चतुर पाले चतुरेले रोके मेन गेट नखोलि ।।
संयमका साथ जोगियो त्यसदिन ठुलो आपतबाट ।
हेडसरले बुद्धि नपुर्याको भए हुन्थ्यो रक्तपात ।।
यस्तै झगडा भा'थ्यो साथि पद्मोदय सितै ।
गोदाइ भेटे अरुले नि ड्रेस हुँदा उस्तै ।।
सर मिस का कुरो कथा कति रमाइलो ।
साथिभाइका कहानि त झनै रमाइलो ।।
शालिकराम सर हुनुहुन्थ्यो कालो चस्माधारी ।
गिरीसरको बाक्लो दाह्री गाला वरिपरी ।।
कोहिनुर मिसको कुहिरो आँखा कस्तो अचम्म हगि !!
जमानामा नेपालकै ऐश्वर्या राय पो हुन कि?
बिना मिसको तीखो स्वर मुटुभित्रै गढ्ने ।
झुठा साँचा इतिहासका कुरा सिलसिलेवार भन्ने ।।
खयरगुलि र पुर्णबहादुर सरको सधै हुन्थ्यो झगडा ।
कम्पिटिसन गर्दै पढाउनाले भयम हामी तगडा ।।
म चै भन्छु आज एउटा कहानि न्हुच्छे सरको ।
उहाँको कक्षा छुट्ला भनि भातै खान्न घरको ।।
बिज्ञान गणित इङलिस स्वास्थ्य सबै बिषय पढाउने ।
जुन बिषय पढाए पनि होमवर्क भने नदिने ।।
नरम बोल्ने मुसुक्क हाँस्ने गाली कहिल्यै नगर्ने ।
मोटरसाइकल हुइक्याए नि बटुवा सितै डराउने ।।
एउटा गाडी दुर्घटना भो त्रिपुरेश्वरको चोकमा ।
डराएर न्हुच्छे सरले बाइक रोके दुरीमा ।।
नचढी बाइक ओर्लिकन ठेल्दै लगे गुरुले ।
उकालो थियो सुनधाराको हेल्प गरे चेलाले ।।
भोलि देखि ११ नम्बर ट्याक्सिमा पो सवारी भो ।
हाँसो बन्यो यो कुरा, हाम्रो बीचमा कहानी भो ।।
जो हुन्छ सोझो उसकै मुखमा घोचो ।
सोझोले भोग्नुपर्ने रैछ थिचोमिचो ।।
यो कुरा ठ्याम्मै मिल्छ न्हुच्छे सरको लागि ।
मेहनति र मिलनसार हुदा आपत लाग्यो पछि ।।
खाली क्लास भेट्यो कि न्हुच्छे सर कै ड्युटी ।
लौ न सर पढाइदिनोस बिषय मोटामोटी ।।
धेरै कक्षा पढाउनाले ज्यान भयो बिरामि ।
घरमा ट्यूसन नलिने उहाँ स्कुलमा चै हैरानि ।।
यस्तै शायद थियो होला अरु पनि कारण ।
छोड्नु भएछ स्कुल नै मलाइ थाहा थिएन ।।
पुर्ण बहादुर, निर्मल सरले हानेन थप्पड हाम्लाइ ।
ढकाल सरले हाने लट्ठी हाम्रा साथिलाइ ।।
लट्ठी भाँचियो तैपनि पिटाइ रोकिएन ।
हाँस्दै हास्दै पिटाइ खाँदा सर पो बहुलाए ।।
सबैको को प्यारो मिस पर्नु भएछ कमला ।
कमला मिसले गर्नु भयो मेरो गालामा हमला ।।
किन भनि सोध्नु होला कारण त्यसपछि ।
थप्पड शायद ओखति हो बदमास भएपछि ।।
पढ्यौ हाम्ले बिज्ञानमा करेण्टको बारे ।
२२० भोल्ट करेण्टले समाउँछ अरे ।
मैले भने होइन त्यो मलाइ समाउदैन ।
मिसले भने होइन कुरो म पत्याउदिन ।।
मेरो पालो देखाइदिए नाङ्गो तार समाइ ।
रोक्नु भयो कमला मिसले चिच्याएर कराइ ।।
केहि भएको थिएन मलाइ इन्सुलेटर जुत्ता थियो ।
छुनुभयो कमला मिसले झड्का खानुभयो ।।
त्यसपछि त के चाहियो र मात्रा पुगिहाल्यो ।
नरिसाउने सज्जन मिसको थप्पड पनि खाइयो ।।
पढैया आफु परिएन मुन्टो धसि घोक्ने ।
मौका परे सरमिसलाइ ब्यङ्ग्यवाण ठोक्ने ।।
होमवर्क पनि नगर्ने म, अल्छि थिए उस्तै ।
बोल्नै छाडे कोहिनुर मिसले रिसाइ बिनासित्ति ।।
बर्षभरी एउटै कापि पुग्थ्यो मलाइ साथी ।
खाली हुन्थ्यो धेरै पाना अझ त्यसै माथी ।।
सरमिसलाइ कायल पार्ने जुक्ति लाइन्थ्यो अनेक ।
वरिपरीका कक्षासमेत हुन्थ्यो सँधै डिस्टर्व ।।
यस्तैमा कहिलेकाहि झगडा पनि पर्थ्यो ।
हेडसरको अफिसमा धाउन पनि पर्थ्यो ।।
गाली गर्न पाएपछि स्वर चर्को हुन्थ्यो ।
बिज्ञान बिषय पढाउने उत्तरा मिस को ।।
टिचिङ प्राक्टीस गर्नलाइ आउँथे नयाँ सर ।
असाध्यै मन पर्थ्यो मलाइ तीनको मेहनत ।।
होमवर्क दिने सरमिस बने सबै शत्रु ।
कथा भन्ने गफगाफ गर्ने सर भए मित्रु ।।
यस्तै तालको पढाइले झण्डै खुस्क्या टेष्टमा ।
बत्तिस बत्तिस नम्वर थियो मेरो मार्कसिटमा ।।
स्कुलका सेलिब्रिटि एसएलसिका तारा ।
भन्नुहुन्थ्यो हेडसरले देशकै कर्णधार ।।
गम्भीरमान सर हाम्रो ब्याचलाइ सधै गाली गर्ने ।
बिश्व निकेतनको इतिहासमा झुर ब्याच भन्ने ।।
हुन त हामी खत्तम थिएनौ जस्तो मलाइ लाग्छ ।
अघिल्लो पछिल्लो ब्याचकै जस्तै फस्ट डिभिजन नि आ'छ ।।
६७ थिए हाम्रा साथि फस्ट डिभिजन वाला ।
बोर्डमा नआए पनि तिनले धाने इज्जत बल्ल ।।
हेडसर खुशि हुनु भो रे रिजल्ट हेरे पछि ।
भेट्ने मौका पाइन मैले तहाँ देखि पछि ।।
यस्तै कहानि भए नि स्कुल मलाइ प्यारो ।
बाजेको चना तरकारीको स्वाद भुल्नै गाह्रो ।।
जति सम्झ्यो उति लामो सम्झनाका धारा ।
धन्य धन्य बिश्व निकेतन नेपालको तारा ।।
साथिहरु काँ काँ पुगे थाहा छैन आज ।
सबैलाइ फेरी भेट्न पाए मज्जा हुन्थ्यो आज ।।
स्कुल छँदा विश्व उद्यान कविता लेख्ने मैदान ।
लेख्न आएन कविता मलाइ गरियो तानतुन ।।
मञ्जु मिसको गाली खाइयो त्यहि कविता माथि ।
झ्वाँक चल्यो लेख्नै छाडे कविता भुत्रै सिति ।।
तर हिजो अचम्म भो के भो मलाइ कुन्नि?
चना तरकारीको स्वाद सँगै कविता यसै फुर्नि ।।
जे सुकै होस राखिदिन्छु म मेरो शब्द लहर ।
हेर्नुहोस न मञ्जु मिस आइ यहाँ एक प्रहर ।।
गाली पनि मञ्जुर छ मिस फेरी एकपल्ट ।
२० बर्ष बुढो भए पनि उस्तै छु नि म त ।।
