~ * चौतारी-१२९*~


सधैंका झैं यस संस्करणमा पनि आगन्तुक पाहुनाहरुलाई Nepe – नेपे दाजी, Birkhe_Maila –जिम्माल बूढा, जिम्माल बा, बिर्खे माइल्दाइ, Poonte – पून्टे दाई, पून्टेदा, Kick – काका, GautamB. –गोताएँ, गोतामे ज्यू, Bhaute –भउते, भौतेकाजी, Nepalean - नमे, Amazing – झिल्के, Camoflaged – कुम्ले, Miss_me –मास्टर्नी दिदी, मास्टर्नी नानी, मिस्, Pretty – सान्नानी, Uptowngal – ठूल्नानी, ठूली, World_map – चित्रे, Subha – सुभे, शुभ दिदी, Chipledhunga – चिप्ले, Gwanche – ग्वाँचे, Gaalab – गाले, Lootekukur- लुते, Nepalko_chora- नेप्चे, Deep- दीप ज्यो, Hetterika!! - हरि, निसान्त - निसब्रो, निसे, rahulvai - राहुलदाइ, Nepalki_chori - नेप्ची, Madness-मदनवा, Ritthe - रिठ्ठे, PallaGhareAntare - अन्तरे, parbatya - पर्वते, SurNaTal - सुन्तले, Serial-लहरे, crazy_love- लप्पू, visitor - बिष्टे, Harka_Bahadur - हर्के , Cheli - चेली ,Norton-नेत्रे,deepika02-दीपीका, Spring-बसन्ती, Euta Nepali-टंके, Rawbee-रबी,riya77-, shreya08, Maaili_Budhi -माइली बजै ,फुच्चे केटो , location - लोके आदि चौतारीवासीहरु हार्दिक स्वागत तथा न्यानो अभिवादन टक्र्याउँछौं।

 laa- hoo-rays, all on the stage of Chautari of Sajhaland 

Running since 7 Sept 2005 in a total of 129 editions.

साथी तिमी कती हराको? अस्ती मिना मिसले सोध्धै हुनुहुन्थ्यो तिमी कता गयो भनेर। अनी मेरो नोट्बुक ल्याइदिएउ?

हो हो ठुल्दाइ मेरो वजन कम छ 

हो हो ठुल्दाइ सान्नानीको बजन कम छ जम्मा १६० किलो मात्रै रे,
अनी पर्वते लाई सान्नानीको नोट बुक किन लिनु पर्‍यो होला - तिमीलाई नि फेल हुनु मन छ हो,
नट बुक मा लोप गीत बाहेक केही हुँदैन - कि त्यही पढ्न लागेको हो 

dosting रे लोल
म कहाँ हराउनु साथी, अस्ती जाँच आयो भनेर धेरै पढिएछ कि क्या हो टाउको दुखेर डाग्डर को मा गएको थिए नि
नोट्बुक ल्याइदिएको छु , अहिले क्लासमा दिउला हुन्न?

पर्वते को भ्याइ नभ्याइ होला नि अब त
भोज चाँही कहिले नि फेरी -

अर्धटन्न हसुरेर आईयो,पुग्या होइन तेत्ती ले त कस्तो भोक लाग्या होला त अब एक्छिन मा स्न्याक्स खानु पर्छ।
कता गयोउ ए सबका सब। चिप्ले ले त आज हाजिर नि गर्या छैन,बत्ती आयो भनेर खुसुइयाली मा बिदा लेकोहो कि आज।
पर्बते माट्साब के हुँदै छन तिम्रा?
सानानी त्यो पर्बतेको संगत नगर है,सधैं बरालेर बसीरा देख्छु क्याम्पस बाइर।
लहरे पासा खाज खायोउ।
ठुल्दाइ कता गायब।
भान्जी नि आईनन आज त।

सम्धीका खलक कता फलाकी राछन। ?

खानु त टन्नै खानु कि नखानु - भन्ने थाहा छैन, बिस्टे खोइ कुरा बुझेको
सब का सब को नाउ लिदै गाली गर्नु पर्‍यो जस्तो छ बिस्टे अनी मात्र आउछ।

आफुले ले टन्न हसुरेर आएको छु, भोक किन लाग्दैन भनेर सोचिरा

त्यही भन्या तिम्रो नातिनी बिग्रो है पर्वते को संगत ले - अस्ती जिम्बाल को कथामा पर्वते ले के गरेको बिर्स्यो कि क्या हो अहिले नै भन्द्या छु है

तिम्रा सम्धी खलक काम नलाग्ने बिस्टे - कि आउँदै आएन - आयो भने बुढा बुढी गाली गर्या गर्यै,

अनी तिम्रो भान्जी पनि त्यही ड्याङ को मुली हो - भन्न खोज्या एक नम्बर भन्या क्या 

के हो बिस्टे तिम्रो सबै खलक नै बिग्रेको छ - के भएर बिग्र्या हो,

बिस्टेसम्धीस्य अर्धटन्नम भनन्ति बट अटसमटस भोजन उदरहुँदि भरन्ती!

एत चौतारी भुमिस्य मनुष्य यसरी हरायन्ती लाइक गधास्य सिङ हरायन्ती,  इभन, जेष्ट भ्राता समेतम समय समयाभ्याम तारेमाम नकरन्ती। के भवन्ति के भवन्ति!

आशचर्यचकितम्!

"पेट मागे मोर" क्या लहरे खै कुरा बुझेको,जत्ती खाए नि नपुग्ने।
बिग्र्यो काम नपार,हाम्रा खलक जस्ता त खोजेर नि भेट्दैनौ यो तीन लोक चौध भुवन मा। बाट कर्ता है।
लोल सम्धी ज्यु लोल।
सम्धी ज्यु ले साह्रै हसाएन्ती।

त्यही केही भयन्ती भएर - बिर्खे जिम्बाल एक अर्को कथा लेखन्ती
अनी सबै चौतारी भुमिष्य मनुष्य जम्मा भयन्ती।

काम कुरा केही नगरी मुख मात्र चलायन्ती अनी कसरी मनुष्य जम्मा भयन्ती

त्यही त भन्या बिस्टे खोजेर कही पनि भेटाउदैन
तिम्रा खलक - हेर्न त चिडियाखाना नै जानु पर्छ - त्यो पनि पैसा तिरेर

रिट्ठ्या स्टाइलमा दोस्रो राउण्ड को जदौका साथमा तारेमाम।
हसुर्‍याइ जो ट्याम होला। खाने बेला नि डिस्टर्ब भन्ने होला, बोराँ हालेर।

किन बोरामा हाल्नु पर्‍यो - प्लेट मा हालेर खाउँ हो
अड्डा मा हो कि घरमा डेरा हालेर बसेको छ अझै तारेमाम्

 

अड्डा मै हो लहरे, एक जना बोराँ हालुं जस्तो मान्छे भेट भो। समस्या को पोको । जहिले नि डिस्टर्ब। अम्रिका आए पछी केही जानी बुझी आउनु नि? बफ लाई अम्रिकन ले बीफ भन्या होला भनेर साप संग गौमाता खाए छ। अहिले पेट दुखेर हैरान। 

एकादेशेन लहरेकान्त लाकौल नामस्य मनुष्य भवति। सो मनुष्य चौपाय, जलचर, थलचर, उभयचर किट पतंगादि दर्सनाभिलाषि चिडियाघर धावन्ति। टिकट काटन्ति र सरपट भागन्ति। एत मुमेन्टेन एक ब्याघ्र पिंजडादि तोडन्ति गर्जयन्ति और यसरि धावन्ति धावन्ति धावन्ति कि लहरे मनुष्य मुखारवृन्द अगाडिस्य पुगियन्ति।ब्याघ्र लहरेस्य पश्यनति लहरे व्याघ्रस्य पश्यन्ती, एक पश्यन्ति दुइ पश्यन्ति तिन पश्यन्ती। तदनुपरान्त व्याघ्र फिर से वापस धावन्ति धावन्ति और धावन्ति, ततपश्चात पुन: पिंजडाभित्रस्य पसन्ती। लास्टमा आएर एक पत्रकारवन्धु पिंजडा सामिप्य गयन्ती एन्ड व्याघ्रस्य सोधन्ति कि काहे कु एक बार टोडन्ति पिंजडाभित्र फिर से पसन्ती त व्याघ्र रिप्लायन्ति कि पिंजडा बहिरस्य सम्पूर्ण मनुष्य यदि लहरेभाँति बिभत्स भवन्ति त उससे बेटर लाइफ पिंजडाभित्रस्यै भबन्ती। ततपश्चात पत्रकारबन्दू ट्वाँ परन्ति।

लोलम् लोलेभ्याम लोलन्ती!

पिंजडा बहिरस्य सम्पूर्ण मनुष्य यदि लहरेभाँति बिभत्स भवन्ति त उससे बेटर लाइफ पिंजडाभित्रस्यै भबन्ती।

लोल बिर्खे लोल
तस्मिन पान्डुलिपेन अत्याधिक हसायन्ती। लोल लोल लोल भयन्ती।

 

लोल जिम्बाल लोल
जिम्बाल खुब हसायन्ती परन्तु अहम खुब रिसायन्ती, रिस टाउकोमा पुगयन्ती अनी जिम्बाल को नली खुट्टा भाच्ने हो कि भनेर सोच्यन्ती - 

लोल ठुल्दै - बिफ लाई बफ भनेर खाको रे - गौ माता लाई खाएछ त - लोल

 

लहरेकान्त लाकौल बिपरित अर्थ बुझन्ती।
एक मनुष्य नेपाल राज्यस्य पधारन्ति। नेपालभी यमराजस्य बहानम मांस बफ कथन्ती। एनप्रकार म्लेच्छ देशस्य मनुस्य बिफ कहन्ती, सम्झिन्ती। बिफ औ बफ एकनाम सम्झन्ती पकापकेन गौमाता खादन्ती।

चिलिम ब्रेक

अपरान्हको जदौ सबैलाई।
ठुल्दाइ, कस्तो गरी नयाँखर्क पुग्नु परेछ तपाईंलाई। दु:ख दिनुको पनि सीमा हुन्छ नि नभन्दै।
श्री जिम्मालम् अत्याधिकम् हँसायन्ती कि अहं उदरम् बिष्पोटम् भवन्तु जस्तै झन्डै।       

चिप्ले पनि सवारि भयन्ती - अली चाडै आएन्ती
अनी साहुले खुब पेलन्ती हो र