२४ घन्टे काम साम नगरि के खान चौतारिमा पून्टे दाइ? खै त्यो बरु अस्ति पार्या दिदीको थों भनेको चाख्न सम्म नि देको हैन हाम्लाइ।

हैन रिठ्ठे बज्जे कती प्यार प्यारर्ती करौछ, बूङूर छोडेको हो मैले, बज्जेले नेपाली बुझ्न छोडेछ कि के हो, लौ चौतारीकी भाउजु सम्झौनु परो यस्लाई। खै कुन गीत कुन गीत फर्मायिश गरौ भनेर सोच्दै छु, सोच्या सोचेयी हुने भयियो जस्तो छ आझ।

हर्क दाई हजुर ले भनी हाल्नु भयो म कुनै दिन हजुरकै लागि भनेर पूजाको अर्को कथा लेख्छु है, हुन त उस्को र मेरो तेस्ता कथा अनगिन्ती छन, कुनै दिन म सुनाउछु नि है फेरी।
रिट्ठे मेरो भोजन भईसक्यो साथी

ओ हो भौते त................... हैन कुन् धाम बाट फर्क्या हुन्?

लहरे त्यो गंगा बर्दान्को गीत सुनम्न, छपनिले छान भन्ने।

सिम्या भौते नि मुन्टेछन्? बज्जेलाई तेई धोबिनीको पेटिकोटले गर्धनाँ बेरेर झुन्डाईदिम् कि के हो यई चौतारीको पिपलाँ?

लोल। ल, अब चईं साँची कै सुतें। रमईलो जो अर्दै अर।

रिट्ठे बाबु। बरु, चईनि, तो रिकुटे फेला परेछ। हाँरो नयाँ खर्कैं र'चन्। कुने दिन जमधटम्ला के रे नि।

भउते नि जुर्मुर्यो है !
अब टाप ठोक रिट्ठे ! कपाल नहुनी (पी डि) लाई पो पीर छैन कसैले भुत्ल्याउनै सक्तैन तेरो त जुल्फी समात्न बेर छैन ऐले  ! भाग रिट्ठे भाग

नेप्ची भाभी, म परमधाम बाट फर्केको।

म दीपिका नानी को कथाको त्यो पूजा पात्रको ठुलो पंखा हो क्या, तेही भएर भेटेको बेलामा कुरो राखी हालेको नि नानीलाई।

अब अलि पत्याउने कुरो गर्नु भा' भे पो सम्झाउनु रिट्ठेलाइ। हर्केदाइ अनि बङुर अलग-अलग, यो कदापि हुन सक्दैन।

राम राम आझ त चौतारी राती राती नि झिलिमिली भएछ, पुन्टे बुढानि लाल्टिन बालेर आइ पुगेछन।

ए हो र हर्क दाई, मलाई थाहा थिएन, ल त्यसो भए म हजुरको लागि कुनै एउटा कथा चै पक्कै लेख्छु

एस्सो फुन् सुन् लाउन नि छैन है यो भौते त। के सारो परमधाम लाग्या होला। चारधाम गएर आ'का जिम्माल बा ले बरु सबै बेल् बिस्तार सुनाइसक्नु भो, प्रसाद् नि दिनु भो।
लु अब जानु परो सुत्न। जांदा जादैं आजकालको मा मलाइ मन् पर्ने गाना

 

शुभ रात्रि!!!

 

को हो त्यो
जसले मलाई मोहनी लगायो,
कसले आज मनमा मेरो
खल्बली मचायो

लहरे मेरो गीत खै।
हुन्छ हुन्छ दीपिका नानीको कथाको प्रतिछ्यामा है म चै अब।

कुन गीत

लहरे मेरो गीत खै सुनुम अनी मनी सुत्न जान्छु, आझ साग खाको जिउनै फ्रेश छ।

त्यो माथि लेखेको गीत। छापनिले छान भन्ने गंगा बारादानको।