~चौतारी १६९~

हाँसो ठट्टा र खुसी बाँड्दै, र मुक्तक, कविता, गजल, कथा आदिमा रमाउँदै अनेकन उकाली ओरालीहरु पार गरेर हामी चौतारीको  १६९ औं संस्करणमा आइपुगेका छौं।अहिले यस चौतारी सिमाना पूर्व मेचीबाट बढेर जापानसम्म पुगेको छ भने पश्चिम महाकालीबाट बढेर अमेरिकासम्म बढेको छ।अत एव, सधैं घाम लागिरहने पनि यस चौतारीको विशेषता हो। यस्तो चौतारीमा पाल्नुहुने तपाईंहरुलाई कोटी कोटी स्वागत छ। "जात,धर्म्,लिंग,राजनिति,भाषा,ब्यक्तिगत रिसइबी जस्ता कुरालाइ तिलाञ्जली दिएर मात्रै 'हामी नेपाली' हौ भन्ने र एकआपसमा मित्रभावले रामाइलो गर्न आउनेहरुलाइ चौतारीको बर-पिपल ले हार्दिक स्वागत गर्छ"

कर्मण्येवाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन |
मा कर्मफलहेतुर्भिः मा ते सङ्गोस्त्व कर्मणि ||

आउनुहोस सधैँझैँ यसपाली पनि नयाँ चौतारीमा थकाई मारौँ मायापिरती साटौँ, हाँसो ठट्टाले यो दुईदिने जीवनलाई उल्लासमय बनाउँ! मिठो मिठो खाउँ र खुसि रहौँ! 

यो चौतारीको डिलबाट बिहान सुटुक्क पारीपट्टि चिहाउँदा...आहा! कस्तो मनै आनन्दित तुल्याऊने दृष्य!! त्यो सुनौलो धौलागिरी! त्यो पाखा, त्यो बारी, त्यो पाठशाला, त्यो पसल, त्यो गैह्रो, त्यो लाँकुरी.... कठै त्यो मेरो गाउँ!!

हेर्दामा खाउँ खाउँ चौँरीको छुर्पी खाँदामा चाम्रो ल्हास्सो ल्हास्सो ल्हास्सो शेर्पीनी दिदीले हाँसेको हेर कतिमा राम्रो ल्हास्सो ल्हास्सो ल्हास्सो



सधैंका झैं यस संस्करणमा पनि आगन्तुक पाहुनाहरुलाई nepalean - नमे, Nepe – नेपे दाजी, Birkhe_Maila –जिम्माल बूढा, जिम्माल बा, बिर्खे माइल्दाइ, Poonte – पून्टे दाई, पून्टेदा, Pretty – सान्नानी, Uptowngal – ठूल्नानी, ठूली, Chipledhunga – चिप्ले, Deep- दीप ज्यो, rahulvai - ठुल्दाई, Nepalki_chori - नेप्ची भाउजु , Madness-मदनवा, Ritthe - रिठ्ठे, PallaGhareAntare - अन्तरे, parbatya - पर्वते, SurNaTal - सुन्तले, Serial-लहरे, crazy_love- लप्पू, visitor - बिष्टे, Harka_Bahadur - हर्के , Cheli - चेली Norton - नेत्रे, deepika02-दीपीका, Spring-बसन्ती, keli- केली, Surje - सुर्जे, बैरे, खुशी, perfectionist-पुरे आदि चौतारीवासीहरु हार्दिक स्वागत तथा न्यानो अभिवादन टक्र्याउँछौं।

Meet the world's finest school  teachers, unbeatable students, mischievous  senior citizens,wildest , vacationing revolutionaries, rethinking moderates, instant dreamerspoets, gifted story-tellers, pot smokers,alxoholics, workoholics,home-makers, pretty damsels, fierce contenders, homelanders,laa- hoo-rays, all on the stage of Chautari of Sajhaland (World's first and finest internet  IMPROV in Nepali language)

Running since 7 Sept 2005 in a total of 169 editions.

लोल रिट्ठे लोल

त्यही त रिट्ठे दाई यो रामेले मलाई अनपढ ठानेछ २ किलास पास हो है हामी नहेप

हाम्रो गाउँमा टिरेन छ र ठुल्दा? मदनवाको गाउँतिर चै थियो रे भन्ने सुनेको।

नमस्कार!!

सञ्चै होइनौ त हामी ? अनी के हुँदै छ त यता?

फेरी भेटौँला!!

ठुल्दाइ आज अन्तिम दिन हो तर दाई को एउजिट अली बाटो भन्दा तल्तिरै पर्छ तेसैले एस्पाली छिरिन्न होला, अर्को हप्ता नभए अर्को बर्ष चै पक्का दाई। रिट्ठे लाई बोकेर आउछु।

यो सिकुटी लाई चै मैले दुरुस्तै चिने है,आखा चिम्लेर आवाज सुन्दा तेही छ् खाली मुकुन्डो मात्र फेरेर हुन्छ र, चौतारीया बसेर तेसै बुढा भाचम हामी।

स्वस्ती गरें है सबैलाई।

 

 

तारेमाम दिप

सिकुटीलाई त मैले नि दुरुस्तै चिन्या चिन्या जस्तो लायो ! कता कता लहरेको हस्को आयो मलाई त

दीप ब्रो लाई स्वस्तिका गरे मैले नि

स्व्स्ती प्रभो
कताटी बाटो बिराइयो आज, खडेरी लाया चौतारीमा?
लहरे को चै हैन रिट्ठे
रिकुटे को भाई सिकुटे जस्तो चाइ लायो मलाई,अवाज दुरुस्त छ,
अनी हसुराइ भा हो त सब्को ?

<<यो सिकुटी लाई चै मैले दुरुस्तै चिने है,आखा
चिम्लेर आवाज सुन्दा तेही छ् खाली मुकुन्डो मात्र फेरेर हुन्छ र, चौतारीया
बसेर तेसै बुढा भाचम हामी। >>

बिस्टे(बुढा आफुले नै भनेकोले सैथप्य अन्यथा नलिनु होला)

म कसैको पनि मुकुन्डो होइन! म मेरै मुकुन्डो हुँ क्लेअर गर्दी हल्य नि फेरिपनी   

सब्बैजाना खानखादैमा बिजी हुनुहुन्छ होला !!
दीप दा र राम्रोनेपाललाई हेल्लो !!


फेरी भेटौँला

कुरो धेरै बर्ख अगाडिको हो। ज्यानमा बल र मनमा तरंग ब्यान उठे देखुन राति नसुतेसम्म उस्तै थ्यो। बाउको कटाक्ष र आमाले पका'को भात टिप्नासाथ हिनिन्थ्यो सोह्खुट्टे, छेत्रपाटी डुल्न। एउटा हल्वाई पसले थ्यो, छेत्रपाटीबाट थँहिटी जाँदा देब्रेपट्टि साईडमा मन्दीर र पाटीको ठ्याक्कै अगाडि। त्यहाँको पेडा विश्वप्रसिद्ध लाग्थ्यो, नलागोस पनि किन त्यतिबेला त्यहि बिश्व थियो, उत्तरमा नयाँबजार चक्रपथ सम्म, पूर्वमा केशरमहल सम्म (हैन हैन बिशालनगर भन्दा नि पूर्व धुमबाराही भन्दा नि पूर्व कपन सम्म, नत्र दीपले मारिहाल्छन नि), पश्चिममा शोभाभगवती सम्म र दख्खिनमा चाहिँ अलि पर जैसिदेवल सम्म (नत्र ठूल्दाईले मार्छन फेरि)। त्यता पैसो नभए नि पेडा किन्न गइन्थ्यो, एउटिलाई हेर्न। दिनदिनै ४ बजेतिर पेडा किन्न आउँथि प्राय: पँहेलो कुर्ता सुरुवालमा। दिनदिनै देख्दा तिनको कति जोर बाहिर हिँड्दा लाउने लुगा छ भन्ने सम्म थाहा पाई सकिएको थियो तर तिनकै एकजोर आँखाले यो थुतुनो मजाले हेर्या चाहिँ कहिले थाहा भएन। दिनदिनैको परिश्रम तर चाहिएको के थियो थाहा थिएन, एक पटक साइत जुर्यो, पेडा पसलमै। एक पाउ पेडा जोखाउँदै थिएँ, उनि पनि त्यहिँ थिइन् पसलेले जोखेको पेडाको पोको उसलाई दिने कि मलाई दिने झुक्किएछ, यहि झुक्कयाईमा एक पटकमै दुईकुरो पाईयो, उनको एक जोर आँखाको मुटुम्म छुने हेराई र उनको देब्रे हत्केलाको कान्छि औँला निर मेरो दाहिने हत्केलाको कान्छि औँलानिरको स्पर्श! त्यसपछि उनि पेडा लिएर गइन, म पनि उडेको चङ्गा जस्तो मन लिएर हिँडे। दिन बिते वर्ष बिते पछि एक दुई पटक देखियो र बिस्तारै पेडा पसल जाने शिलशिला पनि छुट्यो। तिनै सुन्दरीलाई समर्पीत यो मेरो दोश्रो राउन्डको अफिसियल जदौ!

ritthe

जदौ दीप र सिकुटे (लहरे हैन भन्ने मलाई थाहा छ!)

जदौ बिर्खे मैला हो त रे मेरो नाम किन बिगार्य त
सब्बै ले किन सेरिअल  भनेको म होइन सेरिअल को मुकुन्डो

अपरान्हको जदौ सबैलाई।  सबैको हसूराइ र तत्पश्चातको डकाराइ सकियो भन्ने मानिछु। मदन्वाले हँसायो बेस्सरी, बिचरा देहात फर्किनु पर्‍यो लरकी नपाई। धन्न बोनटमा बस्न पाएछ।
बिष्टे, शुभयात्रा। बोनटमा बस्न पाएस्, काउलीका डाँठ होइन फूल चपाएस्।
जिम्मालबा, यसो लट्ठी टेक्दै जाने हो कि फेरि पेडा पसलतिर?
ठुल्दाइ, प्रस्तावमा मेरो पूर्ण स्वीक्रिती। सहमति त हामी दुई जवानको भए पछी अरु कसको चाहियो त?          
रिट्ठे सर, फोटो सिद्धिएको त होइन तर आज चाँही रेसाइकल गर्नु पर्ने भयो मदनवाको नियात्राको लागी। 

यो छेउको मान्छे चाँही मदनवा बस पार्कमा। 

बस पार्कको द्रिष्य

रिट्ठ्या स्टाइलमा दोस्रो राउण्डको जदौका साथमा तारेमाम।

हैन "चो-"  मात्र भन्दा नि गोडा खुम्च्याउण्छन् कोइ कोइ किन होला?

यही हो उसले खाएको भात। 

बासी परेछ अनि बान्ता नगरोस् त?  बान्ता गर्न थालेपछि क्याबिनबाट हटाएर उसलाई पाँचौ झ्यालको सिटमा राखियो। दोस्रो चोटि बान्ता गर्दाको बमन धारा फोटोमा देख्न सकिन्छ। आठ पटक मध्यको एक सिंचाइमा ब्यस्त मदनवालाई यसै फोटोमा देख्न सकिन्छ।    

बसभित्रको द्रिष्य

अनि बाहिरको द्रिष्य