टाउको झोलामा !
शरीर खोलामा !



तर्सिने तर्सिए,
हावाको गोलामा !



झिनो आशा बांडे,
सुन झै तोलामा !




मह काड्न गयौं,
बारुरे गोलामा !



म मातेको हात्ती
मान्छेको चोलामा !
	
    

          

           
 
 
 

View/Share this post only 

सिरिश जि ,
फेरी एकचोटी बधाई छ! निकै राम्रो रचना
नेपे जि,
राचनत्मक् आलोचन! यहाँहरु गजल गुरु हरु, अब सुर्य लाई बत्ती के  चडाउ ?
सिजु        

मह काड्न गयौं,
बारुरे गोलामा !
वाह गुरु वाह ! अति उत्कृष्ट ! हुन त सबै शेर दामी लागे। तर यो चैँ मुईँ खाम कि बुई बोकुम जस्तो शेर रे'छ गाँठे।

टाउको झोलामा !
शरीर खोलामा !
वाह "वाइस्याल" वाह !  बुलेटले गाउँ हानेउ, ब्यालेटले शहर पनि हानेउ अब "मतला" ले समुन्द्र पारीकालाई पनि खुत्रुक्कै पार्न लागेउ गाँठे।

 

Excellent. Bhaute ko addition makes it much better, and samasamik.

Shrish Ji writes:

टाउको झोलामा !
शरीर खोलामा !

तर्सिने तर्सिए,
हावाको गोलामा !

झिनो आशा बांडे,
सुन झै तोलामा !

मह काड्न गयौं,
बारुरे गोलामा !

[वाह गुरु वाह ! अति उत्कृष्ट ! ... Shrota barga bata.... ]


म मातेको हात्ती
मान्छेको चोलामा !
 

[वाह "वाइस्याल" वाह !  बुलेटले गाउँ हानेउ, ब्यालेटले शहर पनि हानेउ ... Shrota barga bata.... ]

Shirish ji, can I post this gajal in one of my websites? e.g. www.Pokhara.com ? I will certainly provide full source: Shirish writes @ Sajha.com and its URL (republished with permission).

Thank you, sir.

GP

Really great piece.

Siju-jyu,

 

ल हेर्नोस, तपाईको छनोटको शेर सबैलाई उत्कृष्ट लाग्यो ।

 

*** *** *** **

 

Camof-jyu,

 

त्यै भअर’ पूर्वाग्रहको disclaimer दिएको छुन्त ।

 

*** *** *** **

 

भउतेज्यू,

 

मतला भयो अब बाँकी पनि पुरा गरेर नयाँ गजल बनाउने कि ?

 

खाम कि मुईं,

चढाम बुई ?

 

दुई बाट एक

एकबाट दुई

 

*** *** *** **

मह काड्न गयौं,
बारुरे गोलामा !

म मातेको हात्ती
मान्छेको चोलामा !     

Phenomenal ! Hats off to you, Shirish sir.
 

मह काड्न गयौं,
बारुरे गोलामा !

गुरु घच्चिको गयो! गजब!

हैन  'बारुरे' पो भन्छन  बारुलोको गोलालाई? म त बारुले भन्ठानिरा!

जिम्मालबाका आँखा गिद्धका जस्ता तिखा भएर पो आएछन झन झन । कसैले देख्न नभ्याएका त्रुटी हजुरले देख्नुभो । क्यार्नुपर्छ आँखालाई तिखार्न ? निहार्न पर्छ कसैलाई, हो ? ;-)

शिरीष,

"बारुले" नै हुनुपर्छ ।

हाहाहा नेपे दाई! अब निहार्दा निहार्दा बरु आँखाको तिख्खरपन् हराएर एकोहोरो मादक जालोले पो छोप्या जस्तो लाग्छ मलाई त! हेर्नोस न तपाइँलाई गरेको अस्तिनको सानो बाचा पुरा गर्न नि जालोले बेरिएर भुसुक्कै हुँदोरेछु! माफ पाम है, यथासिघ्र पालना गर्छु!

लोल!! त्यहि त त्यो "बारुले" नै होला जस्तो लाग्या थियो मलाई पनि शुरु मै! तर शिरिश ब्रोले लेख्या अनि नेपे दाईले त्यस्को बारेमा केहि पनि नभन्या भएर मैले चाँहि मलाई नै थाहा नभएको होला भन्ने सोचेर बसेँ!!

पछि भउते गुरुले नि सब थोक भन्नु भ्यायो तर त्यस्को बारेमा केहि भनेन! अन्त मलाई मात्र त्यस्तो भा'को होला भन्ने सोचेको के मैले चाँहि!!

अन्त नेपे दाईले सुद्ध नसुधारेको शब्दलाई कोल्ले आएर प्याssक्क भन्नु भनेको थियो हौ जिम्माल बा??  ;-)

लोल!

कुम्ले ब्रो पनि लास्टै चाटिदिने के पायो भने, ओल्टाइ पल्टाइ गरिवरि हरिप पेलान दिने के फेरि! अन्त मिठो बोलि सुन्यो कि भरै बबाल चाटेको हुने रैछन्तनि! ;-)

 

शिशिर जि
निकै मिठो र गहकिलो खजाना पाइयो।
नयाँ शैलिहरु सिकारुलाई के चाहियो र

मह काड्न गयौं,
बारुरे गोलामा
धमका छुटाउने 

Ramro ati Ramro. chitta ma twakkai chune

शिशिर जि ,
तपाईंकै नक्कल गरेको छु ,रिसानी माफ। 

अंक न'भा जिरो
तमासेको हिरो

भोकाको बेलामा
चामलको किरो

गुलियो भुलियो
अब गड्यो पिरो
 
धाजा फाटे मन्मा
मुटु भित्र चिरो
 
तमासेको हुल
मादरिको हिरो

धेरै दुख्यो भयो 
नछाड हो तिरो  

 

Waka-jyu,

 

सराहनिय प्रयास ।

 

अब एउटा सान्दर्भिक चर्चा । राजनैतिक सन्देशका शेरहरु रचना गर्दा नि, उद्देश्य नै त्यस्तो हो भने बेग्लै कुरा, नत्र तीनलाई “नारावादी” (rhetorical) हुनबाट बचाउन चनाखो हुनुपर्छ ।  त्यो भनेको अतिशयोक्तिबाट जोगिई गहन चिन्तनलाई ठाउँ दिने हो । जस्तो: शिरीषको “टाउको झोलामा/शरीर खोलामा” मा अतिशयोक्ति छ (शिरीषको आफ्नै नभएर जहाबाट उदगम भयो त्यहीको हो) । त्यसैले यो शेरलाई “नारावादी” भन्न सकिन्छ । त्यसको विपरित, “मह काढ्न गयौं/ बारुले गोलामा” मा एक निस्पक्ष र गहन चिन्तन र अभिव्यक्ति छ । नो वण्डर, सर्वाधिक प्रशंसा त्यसैले पायो । सर्वाधिक प्रशंसाले “नारावादी” नहुने चाही होईन है फेरि ।

 

तपाईको गजलमा शान्त चिन्तनहरु छन्, कुशलता छन् । छोटा बहरलाई ट्याप्पै समात्नुभयो । खुशी लाग्यो ।

 

तपाईकै शान्त चिन्तनको धारमा बग्न सक्ने एउटा शेर थपें तपाईको सम्मानमा ।

 

काँढो नै चाहिने

फुटाल्न खटिरो

 

 

एउटा सानो शुद्धाशुद्धी

 

"मादरी" होईन, "मदारी" होला । अनि झर्रो नेपाली समानार्थी चाही "चटके" होला ।

 

*** *** *** *** *** *** *** ***

 

बिर्खेज्यू,

 

Unused वा कुनै कुरामा अड्न र गढ्न नसकेर भौंतारिईरहेका निदाउरो, मलिनो आँखामा पो हुन्छ त जालो । आँखा फारेर सामुन्नेको स्वर्ग हेरिरहेको बेला के को जालो हुन्तो ।

 

अनि मीत्रमण्डली तर्फका कमिटमेन्ट पुरा नभएकोमा कुनै गुनासो छैन । भन्छन् नि,

 

मित्र-उपेक्षामा के छ सत्य ?

तृप्त दाम्पत्य, तृप्त दाम्पत्य !

 

बधाई पो छ त बरु ।

 

 

Nepe

राम्रो लाग्यो, शिरिष जी । पस्कदैगर्नु होला ।
स्वाद लाग्छ आफुलाई त!!!

अनि नेपे जि को

मित्र-उपेक्षामा के छ सत्य ?

तृप्त दाम्पत्य, तृप्त दाम्पत्य !

वाह गुरु वा।।।

मेरो त एकछिन आखै तिर्मिर भयो – सांचै यतिका मान्छेले गजल पढे त ?

Siju ji

Thank You for liking this piece. Your comment is encouraging.

Nepe

I was hesitating to post this. When I was replying one of  Rahulvai ji’s thread, the idea came to me. Due to congestion, I lost the reply and I did not want to retype every thing. However, I changed “जिऊ” into “शरीर” from the original slogan for the sake of getting right syllables.  I jotted in a tissue during lunchtime at work and was there in my pocket for few days. After writing that I had that in my Gmail for few days and finally dared to post. Definitely not expecting this kind of response. The advantage is – at least people read a Ghazal than the content and few tried to write also – I will take it as a reward.

 

Now the issue of longevity – the ghazals I post separately will not probably remain in my collection. This one, as you said has political essence, which will be liked at this moment only, but not for long.

 

CaMoFLaGeD

Thank You !! When you see a mistake – point out if you are a friend or well wisher.

 

भउते

I must thank YCL for this. Had I come up with this before them, I would secure a ministerial berth of “गजल मन्त्री”  - Just Kidding !! Thank you for your complements though ! You must have realized the effect and catchiness of the slogan.

 

GP,

As Nepe pointed out, Matla is not mine originally – so I can not claim the originality of this Ghazal. However, if you want go ahead. I made some changes and I can send them to you in the name of Shirish. Welcome to the Ghazal Unlimited.

 

Birbhadra,

 

I give credit to Nepe for giving me directions. If I don’t write well – blame him. :-D

 

Pjna007,

I hope there will better ones in the future – keep encouraging me.

( I still can not pronounce your nick)

 

 

Birkhe,

 

Wishing you conjugal bliss. It was indeed a typo. I will edit the original post. Thanks for pointing out.

( You know what you surely have Hawkeyes).

 

 

Waka,

Thank you for stopping by -

 

You are a sprinter. One's physiology has to be different to run that fast ( I mean in ghazal writing) . To be honest, I do not understand many of the Jharro words you use. I envy you and your potentials. You make me feel bad for my limited Nepali vocabulary.

 

Did you experience the effects of endorphins secreted after writing short shers? Its not that easy as it seems – hoina ta ?

 

One suggestion -  Using words like जीरो र हिरो weaken the message you are trying to deliver.

 

Here is my contribution.

जल्ले सुन्नु पर्थ्यो

त्यहि नै बहिरो !

 

Spring,

 

Has they  made little रदीफ easier  – I would have written more. Wish me so that I can write more !!

 

Somewhereondearth,

 

I believe if you say so ( re kya ajha) J !

 

 

 

I hear in the back ground – फेरि साझा फाझा - चाहिने काम गर्नु छैन !

http://www.sajha.com/sajha/html/OpenThread.cfm?forum=283&ThreadID=51351

 

बाबा दाइ कस्तो बरिष्ठ लेखाइ हो !!!!!!!!! i enjoyed this very much ।।।।।।धेरै नै मन पर्यो ।

 

 

 

नमस्कार है साझाका सबै मित्रहरु तथा मान्यहरुलाई

पाँच महिना नेपाल बसेर आएको त साझा चलाउन पनि बिर्सिसकिएछ । बल्ल तल्ल यो एउटा अपलोड गरेको छु ।  शिरिषजीको गजलमा त पजल नै भरिएको छ । अरु मित्रहरुको लगनगाँठो पनि कम कसिएको छैन । हुँदा हुँदा टाइप गर्न पनि भुलिसकेँछु । बल्लतल्ल गरेको ।

धन्यवाद तथा साधुवाद

उत्तर आधुनिक मान्छे !

 

शिव प्रकाश

 

 

मान्छे जस्तो देखिने
विनम्रताविहीन मान्छे
भकभकाउँछ एक्लै, बक्बकाउँछ,
सग्लै छन् खुट्टा
टेकिँदैन सीधा
बङ्ग्याएर हिँड्छ
दुरुस्त मान्छेकै जीउडाल
कक्रक्क कक्रयाएको छ
मैमत्तता, घमण्ड, अहङ्कार
मान्छेको नयाँ सँस्करण
उत्तर आधुनिक मान्छे
एउटा नौलो परिचय बाँडेर हिडेको छ ।

 

            मान्छे जस्तो देखिने
            मान्छेको वहुरुपी स्वरुप
            अशिष्ट व्यवहार
            अश्लील बोली
            नवीन सभ्यताको नपुङ्षक प्रयोग
            असभ्यताको अनुपम उपमा
            आधुनिकताको विडम्बना
            कुरुप सभ्यताको यो नौलो हाँक
            मान्छेका रुपमा
            डरलाग्दा बिम्वहरु सल्बलाउन थालेका छन्
            गाउँका पाखापखेरा, गोरेटा, कटेराहरुमा
            शहरका गल्ली गल्छेडाहरुमा
            सहज प्रस्तुति बनेको छ जताततै
            उछ्श्रृङ्खल यौन अभिव्यक्ति
            सीमाहीन नग्नताभित्र
            मौलाएकोछ शरमपूर्ण अङ्ग प्रदर्शन
            नशापानको निमग्नताभित्र
            जाकिएका छन् भड्खालोमा
            विष्मयविहीन बरवादीका रमाइला खेलहरु खेलिरहेछन्
            उत्तर आधुनिकताको परिचय बन्दै
            उत्तर आधुनिक मान्छेहरु !

 

आमाबाबुबाट समेत श्रापित ती सन्तान
सायद उज्यालोबाट अँध्यारोतिर हामफालिँदैछन्
र, बन्दैछन् चुनौति
सरदर समय र मान्छेका लागि ।
नवीन सभ्यताको भाड्ग्रा ओढेका
उत्तर आधुनिक मान्छेहरु !!

 

अप्रिल २१–२००८

बोष्टन, अमेरिका ।

सिरिश दा र वाका दा को दमदार गजल आज पो पढियो . छोटो शेर लेख्न मैले प्रयास गरेको हो तर मिल्दै नमिल्ने भनेको .. यसबाट केहि सिक्दै छु