म थर्ड सेमेस्टर मा थिएं जब मुजी बाउ आमा ले नेपाल आइज भनेर बोलाए, मुजी गैयो गर्मी बेलाँ, माटोक्ने जाने बित्तिकै हैजा ले झन्नै मर्या, मुजी बान्ता गरेर उत्पात, मुजी २ महिना लाई गाको म सबैले खुस्केला भनेर एक महिनै मा वापिस पठाए. फर्किंदा मुजी प्लेनाँ एउटी नेपाली आन्टी परीन् सिट नजिकै जो शिकागो जान थालेकि रैछिन्, उमेर मुजी ४४ वर्ष जती होला, टाइट प्यान्ट लाएर ओठभरी लिप्स्टिक पोतेर बडेमान् को ब्याग बोकेकी जाँठी म पनि सिकागो जान थाल्या भनेर थाहा पाएर माटोक्ने खुशी ले चिच्याउन मात्र सकिनन्, जाँठी ले छेउ को कतारे लाई खुसामद गएर मैं संगै बस्न आइन, अब परेन फसाद? जाँठी बसुंधरा कि रैछिन् र मेरो स्कुल पढ्दा को साथी निर्मल की माइजु रैछिन्, मोरी बोक्सी बोल्या बोलै गरेर दिमाग खराब गरिन्, तर एउटा फाईदा मुजी दुबइ मा म समर मा काम गर्न नपाको टाट पल्टेको गरीब लाई कफी ख्वाइन. भनेछी सहि बुझ्नु भो मित्र हरु, मेरो गरीबी का दिन हरु मा म मात्र एउटा कफी मा बिक्थें.
खैर सिकागो आइयो, एउटा मुजी साथी कहाँ दुई दिन बसेर आफू डेटन तर्फ लागियो ग्रेहाउन्ड मा, माइजु जाँठी आफ्नै काम धन्धा मा लागिन होला. केही हफ्ता पछी को कुरो हो, राती नौ बजे सिकागो को नम्बर बाट फोन आयो, एसो उठाउँदा जाँठी माइजु पो रैछिन्.
"कस्तो माया मार्या तपाईंले भाई, एअरपोर्ट मा छुट्टीएपछी एसो फोन गर्नु हुन्छ होला भन्या त खै गायब?"
माटोक्ने मेरो दिमाग खराब, आफ्नो फोन नम्बर दिएको बिर्सेंछु, फेरी त्यती बेलाँ मुजी राती नौ बजे मात्रै कल फ्री हुन्थ्यो आफू लाई मिनेट बचाउँदै को सास्ती.
"हैन हजुरलाई गर्छु भन्दै थिएं बिजी भएँ” भनेँ
त्यस्पछी जाँठी ले आधा घण्टा दिमाग खराब गरिन्. २ वर्ष भएछ डीभी परेर आएकी, दुई ठाम काम गर्दी रहिछिन, छोरो र लोग्ने लाई अर्को वर्ष बोलाउने रे, एउटा सानो स्टुडियो लिएर डेभन स्ट्रीट निर बस्दी रैछिन्. तिनको भाई स्कोकी मा बस्दो रैछ.
“सिकागो कहिले आउने? आए भने मैं कहाँ बस्नुस् है, राम्रो रेस्टुर्यान्ट मा ख्वाउंछु” भनिन्
त्यस्पछी हरेक दुई चार दिन मा फोन गर्थिन बिचरी ले मलाई एउटा कन्वर्स को जुत्ता सुद्ध पठाइदिन अनी मुजी आफु लाई पनि माया लागेर फोन गर्न थालें.
त्यही बेला मुजी मिशेल सित मेरो ब्रेकप भो, जाँठी लाइ फ्री मा पड्काउन पाइन्थ्यो अब त्यो पनि रहेन, मुजी पहिलो सुक्रवार ठिटी बिना छट्पट भएर बियर पी रा बेलाँ जाँठी माइजु ले फोन गरिन्.
आत्मविभोर भएर सबै कुरा भनेँ जाँठी लाइ बियर लाग्या सुरमा, माटोक्ने एकदम दिक्क लागिराथ्यो.
माइजु एक्छिन चुपचाप् लागिन अनी अचानक भनिन्
"लेबर डे वीकेन्ड यहाँ आउनुस् अलिकती ब्रेक मिल्छ, म तपाईंलाई डाउन टाउन्, नेवी पियर घुमाइदिन्छु अनी एउटा राम्रो नेपाली रेस्टुर्यान्ट मा खाउँला म त्यो बेला बिदा लिन्छु"
लौ त भनेर मुजी सुक्रवार दिउँसै शिकागो तर्फ लागियो, क्रेडिट कार्ड घोटेर सस्तो मा टिकट काटियो ४ बजे मिडवे एरपोर्ट, जाँठी माइजु कुरिराकी रैछिन्. नमस्ते गर्न लाग्या मलाइ अचानक बेस्सरी अँगालो मारिन, म मुजी त्यति बेला सोझै थिएँ तर दुध ले आफ्नो छाती मा टाँसिएको अवस्था लाइ नकार्न सकिन, एज अ रिजल्ट तुरन्त लण्ड खडा. मुजी ट्याक्सी मा बसेर उनीकहाँ जाँदा आफैंलाई सरापें “थुक्क” भनेर.
खैर उनीकहाँ गइयो हात मुख धोएर चिया खाएँ, मोरी ले भैं मा स्लीपिंग ब्याग मा तन्ना कसेर सिरानी राखेर मिलाइदिएकि रैछिन, सानो कोठा एउटा सोफा, एउटा पलंग, एउटा टेबल चटक्क मिलाएर राखेकी.
"ल म मेक अप गरेर आउंछु है" भनेर माइजु बाथरूम छिरिन, म मुजी उनको लोग्ने र छोरो को तस्वीर हेर्दै बसें, १५ मिनेट पछि हामि दुवै डेभन स्ट्रीट मा, मुजी कस्तो कस्तो लागिराथ्यो तैपनि नया नाता गाँसियो भनेर अलि ढुक्क भाको थिएँ, मुजी डेटनां नेपालि मरु, तिनलाई भेट्दा खुसी लाग्या थियो.
एउटा राम्रो पाकिस्तानी रेस्टुर्याण्ट मा खाएपछि बेलुकी फर्किंदै गर्या बेलाँ
"वाइन चल्छ? म कहाँ बियर छैन" भनिन,
मैले मुन्टो हल्लाएँ.
त्यस्पछि हामि माइजु भानिज घर पुगेर वाइन खाँदै हृथिक रोशन को सिनेमा हेर्न थाल्यौं, माटोक्ने एउटा खतरा सेक्सी गीत रैछ, आफू लाइ अफ्ट्यारो झ्याल तिर हेर्न थालें.
अचानक माइजु भन्छिन "भाइ तपाईं लाइ एउटा पर्सनल कुरा सोध्नु थियो माइण्ड नगर्नु है"
मैले “हुन्छ” भनें
"तपाईं र तपाईं को गर्लफ्रेन्ड ले सेक्स गर्दा उ प्रेग्नेण्ट हुने डर हुँदैन"?
म सोझो बाउन अक्क न बक्क, लाज ले रातो भएर "म सित प्रोटेक्शन हुन्छ" भनें
मुजी बोल्दा खेरि हृदय घात होला जस्तो.
“तपाईं सित अहिले छ त?” भनेर सोद्द्छिन पो बा.
बिस्तारै "छैन" भनें
"ल्याउन मिल्छ तल को चुरोट पाइने पसल बाट?"
"मिल्छ"
"ल लिएर आउनु न त"
त्यसपछि मुजी मलाइ तल गाको नि याद छैन, कन्डम किनेर आको नि याद छैन, माथी आएर कोटा ढक्ढक्याउँदा मुजी माइजु मात्र "सियर्स टावर" लेख्या टी शर्ट लगाएर ढोका अघी.
जाँठी ले बत्ती निभाएर पलङ मा लगिन, अनी मुजी २० मिनेट सम्म उनी कुइं-कुइँ,पलङ चुइं-चुइं. मुजी भैं को स्लीपिङ ब्याग मा कोही सुतेन
"ऐया ऐया, हो त्यस्तरि, हो त्यस्तरि" भन्दै जाँठी कराको सम्झिंदा अहिले नि आङ जिरिङ्ग हुँदै आउँछ.
जाँठी त्यस्पछी आराम सित घुर्दै सुतिन, आफु भने के विपद गरेछु भनेर सुत्न सक्या हैन, माइजु फेरी उठिन, फेरी गर्न भनिन, फेरी घुर्दै सुतिन, बिहान सम्म चार चोटी, आफ्नो मुजी पिंडौला को मसल फर्केर बवाल, माटोक्ने दिमाग खराब, कन्डम सिद्धियो तैपनी मान्या हैन मुजी कत्ती हर्नी रइछिन अहिले सम्म त्यस्तो देख्या छैन.
बिहान उठेर चिया बनाइन, खसी को मासु बनाइन, मुजी नेवी पियर जान पनि पाइएन दिन भरी गेटोरेड खाँदै सम्भोग, आफू लाई मोरी ले पेट बोक्छिन भनेर चिन्ता हुन त चिन्ता उनिलाई हुन पर्ने हो.
अन्त मा भोली बिहान बल्ल उनले मलाइ कर गरिनन्, आइतवार दिउँसो एरपोर्ट लागियो, जाने बेलाँ खर्च भनेर १०० डलर दीन, त्यसपछि उनको मुख देख्या हैन, फोन पनि डर ले उठाइन, तीन वर्ष अघि फ्लोरिडा मा एउटा बिहे मा देख्या थिएँ, मुजी तुरन्तै वापस क्लीव्ल्यांड फर्किएँ.
कहिले काहीं सम्झेर हस्ते दिन मन लाग्छ, अरुलाई पनि यस्तै भा होला येसो मन को बोझ हल्का गरम न.