"शहरको एक दिन"

बिहान सबेरै,
एक हुल कुकुरहरु आएर
सडकमा राशलीला मच्चाईदिन्छन ;

दिनभरि,
नाङ्?गो एकलास डाँडोमा
आफ्नै छायाँमा गाडिएर
एउटा रुख रोइरहन्छ;

साँझ परेपछि,
अराजक सडकहरु
पहाडमा ठोक्किएर चूपचाप घर फर्कन्छन ;

र आफ्नै सुरक्षामा खटिएको शहर,
आफ्नै आँसुको घोर वर्षामा
रातभर एक्लै रुझिरहन्छ ।

Enjoyed it, thank you! You have talent, nurture it. Not that I know much about poetry, but for whatever it is worth, I found the transition from the third stanza into the fourth a bit choppy.

शैलीको हिसाबले यो कबितालाई improvised हाईकु र मुक्तक निर्मित गजल भने हुन्छ ।

शास्त्रिय हाईकुको '५-७-५ वर्ण' नियम, मुक्तकको '४ पंक्ति' र 'अनुप्रास' नियम बाट मुक्त भएकोले improvised र गजलकै शेर संगठन भएकोले गजलनुमा ।

हाम्रो समय छरिता कविताहरुको हो, त्यसैले यस्ता कविताप्रति मेरो विशेष अनुराग छ । वृतान्तवादी भीमकाय कविताहरु, विशिष्ट सन्देश भएका बाहेक (जस्तै: श्रवण मुकारुङ को 'बिसे नगर्चीको बयान') व्यस्त आधुनिक पाठकहरु अनुकुल शायदै होला ।

गौतमजी तपाईको छरितो कवितालाई बधाई ।

मलाई प्रिय कवितांश,

साँझ परेपछि,
अराजक सडकहरु
पहाडमा ठोक्किएर चूपचाप घर फर्कन्छन

Thank you netaznetaji and nepeji.